Eén partner is niet-gelovig en één partner wenst kerkelijk te huwen
Als één van beiden niet gelovig is, maar de andere partner wel,
dan is het die partner die een kerkelijk huwelijk aangaat met een ongelovige.
Er kunnen daarbij wel verschillen zijn:
- De partner is wel katholiek gedoopt, maar benoemt zichzelf als niet-actieve
gelovige, dan kan het huwelijk gezien worden als een normaal kerkelijk huwelijk
indien de niet-gelovige partij akkoord is met een christelijke opvoeding der
kinderen.
- Is de niet-gelovige partner niet gedoopt, en verkiest hij geen kennis te maken
met het geloof, dan worden beider wensen in het voorbereidende gesprek (ondertrouw)
opgenomen. De niet-gelovige partner dient te aanvaarden dat zijn gelovige partner
wél een gelovige huwelijkskeuze maakt. Hij dient de waarde van het christelijk
huwelijk te erkennen, hetgeen respect inhoudt voor deze keuze. En er dient tijdens
de voorbereiding te worden nagedacht over de keuze die men in de loop van het
huwelijk denkt te maken bij de geloofsopvoeding van de kinderen.
Bij de huwelijkssluiting zal enkel de gelovige partner de geëigende bevraging en trouwbeloften beantwoorden en uitspreken. In praktijk spreekt de niet-gelovige meestal op zijn eigen wijze zijn eigen trouwbeloften uit.